Heftig vandaag!

Het begon goed allemaal vandaag, al hadden manus en ik allebei last gehad van de combinatie koude nacht/ dunne slaapzak. Maar na ontbijt, tandenpoetsen, tent inpakken en camping betalen zaten we al voor haLF 10 op de fiets. Camping had trouwens uitstekend sanitair en was keurig sanitairproof ingericht.
Eerst weer langs de moezel, dan door koblenz heen, rijnbrug over en naar de lahn- route. We namen koffie op een mooi punt bij een sluisje, toen nog een en ruim een uur later weer verder. Nog een paar stops later kwamen we erachter dat we de lahn gingen verlaten en nog een heel eind verder moeten. En dat was het zware stuk, erg veel klimmen, kilometers lang langs een drukke weg waar geen einde aan kwam. Ik had mezelf denk ik overschat, want het werd steeds zwaarder en heter.
Oh ja, de man die op een ijsterras ons drankjes serveerder, was eerst verbaasd toen we vroegen of hij onze bidon met water wilde vullen. De tweede bidon ging met enig afgrijzen en bij de derde zei hij nou ja zeg en begon toen verschrikkelijk te mopperen. Daar verstonden we niets van en toen begon hij tegen twee andere klanten te vertellen hoe onfatsoenlijk? of brutaal? of Vervelend wij waren. Schelden doet geen pijn, zei mijn moeder al en daar gingen we weer.
Na uren zwoegen kwamen we in de geplande aankomstplaats: Taunusstein. Maar we vonden de camping niet bereiken, niemand wist een slaapplaats. Ten einde raad keken wij op internet dat ons leidde naar een hotel 6,6 km verder. En daar zitten we nu. Hotel Legere Taunusstein/Wiesbaden.
Over de treinreis gisteren nog even, ging goed, allleen in Düsseldorf, toch een indrukwekkend station met veel voorzieningen, bleek dat de lift op perron 7, waar we aankwamen, de lift te klein voor onze fiets. Dus zelf de trap afsjouwen. Een tijd later bleek de lift naar perron 16 ook te klein: met macht en veel kkreunen de trap opgesjouwd.
Tot slot: een Glas pinot grigio uit de regio geproefd: bijzonder en goed!